تاثیرشدت های مختلف فعالیت هوازی در شرایط نورموکسی و هیپوکسی بر اینترلوکین6 و 10 در مردان جوان فعال

هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین تاثیر فعالیت هوازی در شرایط هایپوکسی بر غلظت اینترلوکین6 و 10 سرم در مردان جوان فعال بود. هفت مرد جوان فعال با میانگین سنی 56/1±33/23 سال، وزن 14/3±16/67 کیلوگرم و قد 76/1±176 سانتیمتر در چهار جلسه فعالیت هوازی شامل دویدن به مدت 30 دقیقه با شدت 70% ضربان قلب بیشینه در چهار شرایط نورموکسی و هایپوکسی (ارتفاعات 2750، 3250 و 3750 متر) شرکت کردند. قبل، بلافاصله بعد و یک ساعت بعد از فعالیت نمونه گیری خونی انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که تفاوت معناداری بین شرایط هایپوکسی و نورموکسی در غلظت هر دو سایتوکاین وجود ندارد (p<0.05).هرچهارجلسه فعالیت باعث کاهش معناداراینترلوکین 6شد (p>0.05).همچنین کاهش اینترلوکین10 بعد از هر چهار جلسه فعالیت، تنها در ارتفاع 3750 متر معنادار بود (p=0.012) واژگان کلیدی: هایپوکسی، اینترلوکین6، اینترلوکین10، فعالیت هوازی، ارتفاع